اینکه ازت دورم

اینکه میتونست همه چی خوشگل تر باشه اینکه تو قلبمی اما کنارم نیستی

اینکه تک ستاره ی آسمونای الان اما نه تو آسمون من

نازنین

تو آسمون خدا

امیدوارم دنیایه دیگه ی باشه تا بتونم ببینمت

دوست عزیز

اینجا خوبه 

چرا؟

چون میتونم کلی چیز میز بنویسم

اونم از هر فکری ک در ثانیه از مغزم میگذره

و کسی نیست 

بخاطر تمام این پراکندگی ها اذیت بشه

کاروانسرای کیتارو

منو به خودم نردیک تر میکنه

به چیزی که بودم

به چیزی که هستم

نیاز دارم دوباره اون احساسات زنده کنم

تا بتونم دوباره شعر بگم

هیچکس دلیل سکوت یک شاعر نمیفهمه

وقتی از اون قلم دور میشی 

یعنی دارن خودتو ازت میگیرن

باید افکارمو سرسامان بدم

دلم برا روزهای که کل اتاقم کاغذی شده تنگ شده

برا روزهایی که میتونستم با کلمات برقصم

ذوق کنم

بخندم

اشک بریزم

زندگی درک عمق معنی کلمات است نازنین

باید از ادما جدا بشم

به سرزمین آلیس سفر خواهم کرد

میخای یه چیز جالبو بهت بگم

-امید

بیشتر مردم دوست دارند همیشه داشته باشنش

اما من از داشتنش بیزارم

چرا؟

چون از جنگیدن برا چیزایی که تو کنترل تو نیست خسته شدم

این بازی قدیمی

دیگه خسته م کرده

I NEED TO GIVE UP

ــ شهر
همه بیگانگی و عداوت است
هنگامی که دستان مهربانش را به دست می‌گیرم
تنهایی غم‌انگیزش را درمی‌یابم
اندوهش
غروبی دلگیر است
در غُربت و تنهایی
همچنان که شادی‌اش
طلوعِ همه آفتاب‌هاست
و صبحانه
ونانِ گرم.